Huidplooimeting is een methode om het lichaamsvetpercentage te schatten door de dikte van huidplooien op verschillende locaties op het lichaam te meten.

Bij een huidplooimeting worden specifieke huidplooien op het lichaam vastgepakt en met een caliper (een soort tang) gemeten. De meest voorkomende locaties voor huidplooimetingen zijn de triceps, biceps, subscapularis (onder het schouderblad), supra-iliacaal (net boven het heupbot) en het midden van de dij.

De metingen worden vervolgens gebruikt in formules die het lichaamsvetpercentage schatten. Hoewel huidplooimetingen handig zijn, kunnen ze enige mate van foutmarge hebben en zijn ze gevoelig voor de vaardigheid van de persoon die de meting uitvoert. Desondanks bieden ze een goede indicatie van de lichaamssamenstelling en kunnen ze nuttig zijn voor het volgen van veranderingen in lichaamsvetniveaus over tijd, vooral wanneer ze consistent worden uitgevoerd door dezelfde getrainde persoon.